De Hel, vervaardigd in Israël
Dagboek van Kawther Salam

20 juni 2002

20 juni 2002
Het was een verrassing een telefoontje te krijgen van een van de IDF-officieren die mij zijn steun betuigde, en zich verontschuldigde voor alles wat de IDF-soldaten mij aangedaan hebben.

Op het eerste moment dat hij zichzelf voorstelde vroeg ik hem of hij nog in het leger werkte of niet. En toen hij ja zei, was ik verbijsterd!!

Eigenlijk herinner ik mij enkele aardige Israëlische soldaten en officieren die ik heb ontmoet als journalist.
Kolonel Igal Sharon was een vriendelijke commandant van de IDF-soldaten in Hebron. Hij had gewoonlijk te maken met alle menselijke verhalen die ik publiceerde in de kranten, en hij probeerde verschillende keren enkele van de problemen van de Palestijnen op te lossen, hij bezocht gewoonlijk deze Palestijnse gezinnen van wie de huizen waren bezet door zijn soldaten, en hij luisterde naar hun klachten.

Hij strafte sommigen van zijn soldaten als die zich misdroegen tegenover Palestijnen, en toen de Palestijnse vrouw Nazeehah Abu Dahoud seksueel getreiterd werd door de IDF-soldaten die zich op haar dak ophielden, onderzocht hij deze soldaten en hij zette ze in de gevangenis nadat ik het verhaal in mijn krant had gepubliceerd en ik stuurde het per post naar de Israëlische pers via mijn vrienden, de journalisten - Sami Soukol en Ada Ushbez - van de krant Ha'aretz.

Op een keer braken de soldaten in in Nazeeha's slaapkamer in haar huis, - "Mijn huis, nu" - in de ochtend; een van hen kleedde zich uit en zei haar dat hij een grote "Penis" had voor haar, en dat is veel beter dan de kleine "Penis" die zij had, en hij wees naar het kleine kind dat bij haar in de kamer was.

En terwijl ik een heleboel kritiek en herrie veroorzaakte in de media voor kolonel Igal Sharon - hij was een aardige commandant in Hebron, en toen de Israëlische TV een show rond mij en hem maakte door de "OVDA" (van "Hebron, de Stad Zonder Genade"), het programma gemaakt door Ilana Dayan - werd hij door de kolonisten persoonlijk vernederd en die verspreidden valse geruchten over hem!

Aron, de Paratroeper commandant die in Hebron diende in 1998, was eveneens een vriendelijke officier. Op een keer bracht hij een bezoek bij een Palestijns gezin in Tel-Romaideh met andere commandanten, en toen ik hem volgde om de reden achter zijn bezoek te achterhalen, sprak iedereen in het Hebreeuws en Aron vertaalde het voor mij in het Engels!!

Kolonel Barokh Najjar was eveneens een heel vriendelijke kolonel voor mij; terwijl ik hem erg bekritiseerde in de media en een hoop herrie voor hem veroorzaakte. Maar hij respecteerde mij en op een keer zei hij dat hij wou dat hij meer Palestijnse vrouwen zoals ik, ontmoette, maar hij wilde niet meer vrouwelijke journalisten ontmoeten.
Hij bedoelde dat de herrie die ik voor hem teweegbracht in de media, de Palestijnse rechten definieerde!




naar 21 juni 2002                                        Terug