De Hel, vervaardigd in Israël
Dagboek van Kawther Salam
2 juli 2002


2 juli 2002
Om 10 uur in de morgen begon ik mijn dag.
Ik had een ontmoeting met mijn vriendin, de TV-onderzoeksverslaggeefster 'Tall'.
We gingen samen naar een cafeetje om wat te drinken.
Ze herinnerde mij eraan dat toen we samen werkten in Hebron, er een joodse kolonist met een lange baard met zijn auto stopte midden in de Al-Shuhada straat vlak voor de IDF-soldaten en hij probeerde ons in zijn auto te ontvoeren!!
O, Tall, het was een nare herinnering. Waarom herinner jij mij daaraan?

We praatten samen over mijn financiële situatie, de reisvergunninig die ik nodig heb om op het Ben-Goerion vliegveld te komen. We praatten over de politieke situatie en hoe we kunnen helpen een oplossing te vinden!

Ik zei: "We zouden een 'Mensenrechten-universiteit' moeten openen en ons volk de mensenrechten-cultuur leren, dit is de enige manier om onze problemen op te lossen".
"Maar het zal ons veel tijd kosten tenzij we deze Universiteit bouwen! Ja, ik heb geen geld, alleen maar 50 shekel om dit project actief te starten, ik heb ook een Israëlische vergunning nodig. En misschien zal ik de rest van mijn leven blijven vechten voor dit project en zal het op het einde nog geweigerd worden!!
Nee. Nee, ik zou moeten vechten voor mijn reisvergunning om dit gebied tevoren te verlaten, en als ik terugkom dal ik vechten voor mijn nieuwe project, de Mensenrechten-Universiteit!!"

"Ja, het kostte mij een lange tijd om de Israëliërs te verzoeken mij een reisvergunning te verlenen om op Ben-Goerion vliegveld te mogen komen, en ik wacht nog steeds!!
Dus moet ik eerst een oplossing voor ons politieke probleem vinden! Dan heb ik misschien een reisvergunning om op het Ben-Goerion vliegveld te mogen komen!!"
Ik zei: "ja, Tall, ik heb een ander idee hiervoor".
Tall zei: "ja, alsjeblieft, ga verder en help ons, Kawther!"
Ik zei: "We zouden hier één staat moeten hebben, dit gebied is erg klein voor twee staten. We moeten een beschaafde en ontwikkelde staat hebben, met gemengde cultuur en volk, hetzelfde als de staat van de Verenigde Staten.
We moeten dan verkiezingen houden en stemmen, we moeten beslissen wie de President van deze staat zal zijn, "Kawther" of "Tall".
Het kan me niet schelen of Tall, Sharon, of Arafat de winnaar zal zijn van deze verkiezingen. Ik zal niet verdrietig zijn als het een "joodse staat" zal zijn met een gemengde bevolking, Palestijnen, Joden en ...., alleen voldoende om te stemmen en op een 'democratische' wijze onze toekomst te beslissen, ver weg van deze bloedige oorlog!!
We hebben genoeg land voor iedereen om te leven!! We hoeven niet elkaar te vermoorden!!
Ja, Tall, genoeg is genoeg! Ik haat de oorlog, ik haat het doden van ons onschuldig volk om politieke redenen!
We moeten stemmen, op dit moment en beslissen, dan kunnen we het hele Midden-Oosten leiden!
We kunnen de leiding hebben voor alle Arabische landen, de leiding over de Midden-Oosten economie, we zullen sterker zijn, meer... en meer!!
Ja, Tall, we zullen één Staat hebben, één Wet! We zullen dan dezelfde rechten hebben!! We zullen de bezetting beëindigen!!
Dit is het enige juiste en de oplossing, Tall!"

"Je bent optimistisch, Kawther", zei Tall. Ik vroeg: "waarom?, we moeten toch overleven? Het is niet rechtvaardig de joden alleen te laten wonen in een afgesloten ghetto, het is niet rechtvaardig om de Palestijnen alleen in een ander afgesloten ghetto te laten wonen!!
Het is niet rechtvaardig om een staat te hebben met één kleur! Waarom leven we niet zoals alle mensen in Europa en Amerika??
Ik probeer alleen maar een oplossing te vinden voor dit gecompliceerde politieke conflict zonder elkaar te doden!!
We moeten onze menselijkheid respecteren, ons bloed en schepping. Ik vind juist de laatste oplossing voor altijd in dit gebied.
Het is alleen maar één democratische staat met verschillende kleuren. Dan kun jij wonen in Hebron en ik kan wonen in Tel-Aviv zonder problemen, het zal geheel en al mijn beslissing zijn!"

"Ja, dit is de enige optie waarin we samen kunnen leven en overleven, dat ben ik met je eens, Kawther", zei Tall.
"Dus wat is nu het probleem, mijn beste Tall?"
"Het is jouw vergunning om het Ben Goerion vliegveld binnen te komen, Kawther. Dan zullen we deze staat bouwen zoals het is."

"Dus, hoe kunnen we jouw regering helpen te denken en deze vergunning aan mij te verlenen, Tall? Het is een groot en gecompliceerd probleem in dit "beschaafde" en "democratische" land, de "staat Israël"!!

"We moeten 'Shas' om hulp vragen, Kawther! Dat is de enige mogelijkheid. De extremistische mensen leiden tegenwoordig mijn volk! We zijn verplicht met hen te maken te hebben. Het is niet nodig oom op hen verliefd te worden! Ja, ik houd beslist niet van hen. Maar we moeten elkaar respecteren, Kawther!!"
"Ja, ja alsjeblieft Tall, laten we het zo snel mogelijk proberen!
Maar denk je dat er iemand is in Israël die nog een menselijk hart en geest heeft?? Alles wat ik wil is uit deze situatie weg te komen, ik kan het hier niet meer uithouden!!

Ik kan het niet uithouden temidden van de bezetting!!
Ik kan het niet uithouden te leven met de IDF-soldaten!!
Ik kan geen bloed meer zien, ik ben bang voor de dood en het moorden!!
Ik kan het niet uithouden om illegaal in Israël te wonen!!
Ik kan hier niet zonder geld leven!!
Ik kan niet leven temidden van de "Traditionele Mannenmaatschappij" op de West-Bank!!
Ik kan het niet ongedaan maken en opgeven!!
Ik kan niet teruggaan!!
Ik zou moeten vertrekken, ik zou een vergunning moeten hebben. Dat is alles wat ik nodig heb!!
Denk je dat het een geweldig probleem is??!!




naar 3 juli 2002                                        Terug