Het dagelijks leven van Kawther Salam

  ..: Bedankt :..
 
26 november 2006

-> Home (meer artikelen) 

Dank aan mijn vader, die mij leerde te weten wanneer Ja te zeggen tegen de dingen die goed zijn, en Nee te zeggen tegen de dingen die slecht zijn; en Nee te zeggen tegen de bezetting en tegen de discriminatie van mensen onder welke smoesjes dan ook; die mij leerde te vergeven indien mogelijk; die mij leerde dat het leven geleefd moet worden in vrede, liefde en vrijheid.

Dank aan mijn drie broers Taha, Jibril en Ismail die mij steunden tijdens mijn carrière als journalist, en ondanks hoe ik mezelf presenteerde naar de maatschappij toe, ondanks alle sociale druk en problemen die ik hun bezorgde gedurende al die jaren.

Dank aan mijn moder die mij in deze wereld vol tegenstellingen bracht. Voor haar geduld nadat ze mij verloor.

Dank aan de Oostenrijkse regering en de mensen van Wenen, die mij een nieuw thuis hebben gegeven en de zo nodige vrede en veiligheid.

Dank aan Ramin die mij hielp in mijn ballingschap en er vaak op aandrong dat ik zou doorgaan met het schrijven van mijn dagboek, en die voor mijn website heeft gezorgd sinds ik naar Wenen kwam.

Dank aan mijn vriend Ivo en zijn moeder Riet, die mij op veel verschillende manieren heeft gesteund en die de Nederlandse vertalingen verzorgde van veel van mijn artikelen. Iedere dag zie ik die prachtige schilderijen die ik van Riet heb gekregen.

Dank aan Aidan White, Sarah de Jong en Bernard Vanmuysewinkel van de IFJ, die mij altijd in 't oog hielden en die mij de hulp en de vaak noodzakelijke bescherming gaven om door te gaan met mijn werk als journalist.

Dank aan Meredith Tax, die mijn geval voor het voetlicht bracht en altijd gehoor bood voor vele van mijn problemen, zowel kleine als grote.

Dank aan de verschillende Pen Clubs, die mij vaak hebben geholpen en die enkele interessante toespraken mogelijk maakten.

Dank aan de Human Rights Watch, die mij de Hellmann-Hammet toelage gaven in 2003.

Dank aan Eva Moseley, die uit Wenen moest wegvluchten vanwege de holocaust als jong meisje, en die genoeg interesse in mij toonde om vanuit New York te komen om mij te bezoeken.

Dank aan de mensen van Gush Shalom, aan de CPT in Hebron en Rick Polhamus, aan Bruce Boccardy uit Boston, Ludwig Thallemer uit Duitsland, aan Dina, Romi en Zahav uit Tel Aviv, aan de mensen in verschillende plaatsen die mij uitgenodigd hebben om te spreken over het Palestijnse onderwerp, aan de vele lezers die mij steunbetuigingen gestuurd hebben in de laatste jaren.

Dank, natuurlijk, aan iedereen die ik zou kunnen hebben vergeten om die hier te noemen.

Ik hoop dat ik kan doorgaan met interessante artikelen te schrijven voor zo veel mogelijk mensen.

-> Home (meer artikelen)