-> Home (meer artikelen)
Een plas bloed in het huis van Al-Jaabari in het zuiden van Hebron, (Bron vd foto: Kolonel Yehuda Fuchs)
De staat Israël is een staat zonder moraal. Israël is een staat van bezetters en beulen. Het Israélische leger (IDF) transformeerde Israël in een staat van terroristen, misdadigers, drugskoeriers, smeerlappen en psychopaten. De psychiatrische inrichtingen in Israël zitten vol met IDF-soldaten die behandeling nodig hebben. Het verzonnen beeld van Israël als de morele staat, opgericht door de onderworpen natie die uit Europa kwam, is veranderd.
De Israëlische gebruikmaking van hun historische verleden voorkomt niet dat de Europeanen vrijuit hun mening tot uitdrukking brengen over Israël. De nieuwe Europese generatie gelooft dat Israël een staat is van bezetting die de stabiliteit van andere landen bedreigt.
Op 2 november 2003 schreef 'The Guardian' in Londen dat, in een onderzoek dat werd gedaan voor de Europese Commissie, 60 procent van de Europeanen Israël beschouwen als een bedreiging van de stabiliteit in de wereld. Het resultaat van dit onderzoek veroorzaakte een enorme reactie in Israël, dat (zoals altijd) beschuldigingen naar Europa slingerde, van "een toename in anti-semitisme". Uiteindelijk beschouwen de Europeanen de VS - de sterkste bondgenoot van de Israëlische staat - als de grootste bedreiging van de wereldstabiliteit, volgens een artikel in de 'Financial Times' van 1 juli 2007.
De barbaarse activiteiten van de IDF-soldaten in de Palestijnse steden veranderde de internationale publieke opinie, niet alleen in Europa zelf, maar over de hele wereld. Het masker van pseudo-moraliteit dat de joodse staat draagt, heeft gefaald.
De IDF-woordvoerder, de Israëlische militaire censuur en de zionistische lobby in de wereld hebben niet genoeg macht om de baas te spelen over de internationale media en het internet.
De wereld is veranderd. De nieuwe communicatie-technologie verschaft de mensen alle informatie die ze nodig hebben: IDF-persberichten zijn niet nodig, het militaire perskantoor van de IDF in Beit Agoron is niet nodig, het omkopen van buitenlandse journalisten en hen hotels en verbindingsfaciliteiten in West-Jeruzalem aanbieden om de mensheid in de wereld te misleiden, zijn niet nodig.
In deze tijd kunnen de mensen de waarheid lezen, zien en bereiken zonder de tussenkomst en de verstoring van de IDF en hun omgekochte journalisten.
Alle journalisten die ooit midden in het conflict in de steden in de West-Bank en Gaza hebben gewerkt, weten wat voor soort barbaarse activiteiten de IDF-soldaten begaan in deze Palestijnse steden, en wat voor soort leugens de woordvoerder van de IDF routinematig verspreidt in hun persberichten. De persberichten van de IDF-woordvoerder liggen altijd klaar in zijn kantoor: het zijn gereed-zijnde sjablonen waarvan ze alleen maar enkele woorden hoeven te veranderen, de datum en de meest recente IDF-misdaad is gerechtvaardigd !
Alle journalisten weten wat ik bedoel, zelfs de journalisten die de versie van de IDF-woordvoerder schreven, weten hoeveel hij (of zij) liegt, en dat ik de waarheid spreek.
De IDF wordt altijd voorgesteld in hun persberichten als "genadig", "sympathiek" ... als soldaten die de "arme, weerloze slachtoffers van Palestijnse terroristen" zijn. De IDF-soldaten echter, schieten kinderen, oude mannen en vrouwen dood in hun huizen, en de IDF-woordvoerder zegt dat de IDF-soldaten "in gevaar waren omdat de terroristen hen aanvielen". Zo gaat het altijd, de leugens zijn altijd hetzelfde.
De vraag is: wat had de IDF te maken in het huis van dit gezin? Waarom doden ze ongewapende vrouwen, oude mannen en kinderen in plaats van de "terroristen" ?
Met de woorden "normale activiteiten" beschrijft de IDF wanneer hun soldaten in de Palestijnse huizen inbraken - om middernacht, om 3 uur 's-morgens of op welk ander tijdstip dat ze willen - om iemand te arresteren of een sadistische "huiszoeking" te doen waarbij het betreffende huis wordt verwoest en enkele gezinsleden worden neergeschoten voor de ogen van de kinderen; de vader, de moeder, de broer... of wie dan ook dat ze tegenkomen, het maakt niet uit.
Kolonel Yehuda Fuchs is hier te zien als hij een gebouw "inwijdt" dat gestolen is door de kolonisten
van het gezin van Fayez al-Jaabari uit Hebron met behulp van vervalste documenten. Zoals
alles dat de IDF doet, is wat hij doet het steunen van diefstal, leugens en moord.
De executie van Al-Jabari in Hebron
Laten we eens kijken naar de "onschuldige, normale" activiteiten van de troepen van brigade-kolonel Yehuda Fuchs in de vroege ochtend van woensdag 6 juni 2007 in het huis van Yehya Al-Jabari in Hebron.
Kolonel Fuchs stuurde zijn paratroepers naar het huis van Yehya Al-Jabari die woonde in het gebied B'er Haram Al-Ram, in Hebron. Fuchs stuurde zijn troepen om een 17-jarige jongen te arresteren ("een terrorist en gezochte persoon", in IDF-terminologie), de zoon van het gezin. Om 3 uur 's-morgens drongen meer dan 50 Israëlische soldaten met getrainde honden het huis binnen van Yehya, een Palestijnse burger van 80 jaar oud. Ze klopten op de deur, Mr. Yehya Al-Jabari opende de deur en de IDF troepen schoten hem bij de deur dood en braken in het huis in, vervolgens begonnen ze te schieten op zijn gezin waarbij ze van de ene kamer naar de andere gingen.
Vijf ongewapende burgers werden gewond tijdens deze "onschuldige activiteit" zoals dat in IDF-terminologie heet. Zijn vrouw Fatima (ongewapend) van 65 jaar oud, werd in het hoofd geschoten en in talloze plaatsen in het lichaam, ze had een schedelfractuur en tot op dit moment is ze in een kritieke toestand.
Kamil, 24 jaar, en zijn broer Radi van 36 jaar (beiden ongewapend), de zonen van Yehya, werden eveneens doodgeschoten in het huis. De vrouwen en de kleine kinderen werden door de IDF-soldaten een kamer in gesleurd. De kinderen braakten en plasten in hun kleren door het trauma dat was veroorzaakt door de "onschuldige activiteiten" van de IDF-soldaten, en vanwege de plassen bloed in het huis.
De soldaten verlieten het huis niet totdat de overlevenden van de slachtpartij een papier ondertekenden waarin stond dat ze hun 17 jaar oude zoon zelf zouden aangeven.
Er was geen noodzaak voor een persbericht door de IDF, daar iedereen weet dat het leugenaars zijn. Ook zijn er geen persberichten nodig over toekomstige misdaden die door de IDF gepleegd worden.
Iedereen weet wat de IDF is, en wat de persvoorlichter van de IDF is: leugens om de misdaden tegen de mensheid te proberen in de doofpot te stoppen.
Hier is een video van de gebeurtenis, gemaakt door een Hebronitische journalist, en gepubliceerd in Al-Jazeera. De plas bloed aan het begin van dit artikel is een beeld uit deze video.
-> Home (meer artikelen)