-> Home
Dit
interview met David Caminada van de krant Avui uit Barcelona
vond plaats in de het gebouw van de Catalan PEN Club
aan de Ateneu in Barcelona op 24 maart 2006 en werd gepubliceerd in hun
gedrukte editie van 28 maart 2006 op pagina 16. Avui is de hoofdkrant
die in de Catalaanse taal verschijnt in het gebied Catalunya.
Een voorlopige vertaling van dit interview uit het Catalaans volgt nu.
"Het einde van de bezetting en één enkele staat zijn de oplossing "
Hebron - Wij Palestijnen lijden onder een genocide (volkerenmoord); kankerpatienten mogen niet naar een ziekenhuis gaan als hun familieleden niet als spionnen willen werken" (voor de bezetting) - Kritiek - De palestijnse Autoriteit heeft niet voorzien in de noden van de Palestijnse maatschappij" Door David Caminada.
Kawther Salam, die naar Barcelona is gekomen op uitnodiging van de PEN Club, begon met werken als journalist voor de Arabische krant Al-Fajr uit Jerzalem, in het begin van de tachtiger jaren. Zij is de auteur van documentairefilms zoals "Hebron, City without Mercy" (Hebron, Stad zonder Genade), en "Detained" (Vastgehouden). Ze heeft de illegale kolonies gewraakt en het zowel schenden van de mensenrechten door de Israeliers in Hebron, als de corruptie in de Palestijnse Autoriteit. Salam leeft in ballingschap in Wenen vanwege de "veiligheidsredenen" aangevoerd door de israelische militaire commandanten in Hebron. Daarom is ze niet meer in staat haar huis in Hebron binnen te gaan.
U hebt de bezetting aan de kaak gesteld, waar u onder had te lijden in Hebron, waar ongeveer 500 joodse kolonisten wonen temissen van 130.000 Palestijnen. Wat kunt u mij hierover vertellen?
Ik heb niets tegen de israeliers. Ik heb israelische vrienden. Wat ik afkeur is de bezetting en het misbruik door de militaire commandanten en hun soldaten. Wij Palestijnen lijden onder volkerenmoord en apartheid. Zelfs onze fundamentele rechten worden niet eens gerespecteerd. In Hebron zijn er straten die willekeurig afgesloten zijn. Voor een weg van een paar meter moeten de mensen meer dan een uur lopen. De israeliers laten zelfs de ambulances niet eens toe. Ik ken gevallen van kankerpatienten die geen medische behandeling mochten krijgen als hun familieleden niet wilden spioneren voor de israelische inlichtingendienst. Als vrouw en als journalist ben ik het mikpunt geweest van bedreigingen gedurende vele jaren.
Hamas is aan de macht gekomen. Bent u optimistisch voor de toekomst?
Hamas zal niets kunnen veranderen. De Palestijnse Autoriteit heeft niets voorzien voor de behoeften van de Palestijnse maatschappij. Voor mij is de oplossing: een einde aan de israelische bezetting, het vestigen van één staat voor Arabieren en joden, met één wet, één parlement, één regering. Maar ik zie geen wil tot vrede, van geen van beide kanten. We zullen nog een generatie moeten wachten.
-> Home