-> Home
“Als mensen hun menselijkheid verliezen, veranderen ze in wilde beesten. Dit is het enige verschil tussen mensen en dieren.”
Yasser Arafat
Wat zou er gebeuren als Palestijnen dansten, snoep uitdeelden en feestten op de dood van de wildste, verraderlijkste fabrikant van bloedbaden en terrorisme: de Israëlische minister-president Sharon?
Deze ergste van al onze buren, de vijand van vrede: het antisemitische Israël verklaart: "Israël werd donderdag bevrijd van de straf van de verraderlijkste en wildste van zijn vijanden, Arafat". "Met Arafats dood slaakte Israël een enorme zucht van opluchting".
De Israëlische krant Ha'aretz publiceerde deze belediging een paar uur voor de aanvang van Yasser Arafats begrafenisceremonie in Egypte, waarmee de gevoelens ernstig werden gekwetst van de Palestijnen en de vertegenwoordigers van de landen die deelnamen aan Arafats begrafenis.
De Israëlische officials, zowel van rechts als van links, drukten hun vreugde uit over Arafats dood.
“De dood van Arafat is een historisch keerpunt" zei de fabrikant van bloedige slachtpartijen, Sharon.
“Ik haatte Arafat”, zei de Israëlische minister van onjustitie, Yosef Lapid, en gaf hem de schuld van het terrorisme in de wereld en het mislukken van het bereiken van vrede.
“Arafats dood is het begin van een nieuw tijdperk in onze relatie met de Palestijnen” zei staatspresident Moshe Katsav.
“Arafats dood verwijderde een dikke wolk die over het leven en waarden van vrijheid was gelegd, de Epidemie is verdwenen...” zei Ivey Itam, de fascist van de Mefdal.
Yossi Lapid, Israëlische Minister van Onrecht. Hij haatte Arafat.
Deze van haat vervulde verklaringen van vooraanstaande Israëlische politici zijn duidelijke uitdrukkingen van anti-semitisme, en zijn een slecht voorteken voor een toekomstige burenrelatie tussen Palestijnen en joden.
Dit zijn niet de woorden van mensen die geïnteresseerd zijn in vrede met hun buren. Het zijn de woorden van mensen die liever voortdurend bloedvergieten hebben dan vrede, elke keer als ze voor die keuze worden gesteld.
De wereld zou opnieuw moeten bekijken wie de terroristen zijn en welke kant echt een terechte vrede wil in dit conflict dat al veel te lang heeft geduurd. Westerse politici zouden eens heel goed moeten kijken naar mensen als Lapid, Katsav, Sharon en anderen die zich steeds meer geld en bescherming van u veroorloven.
Waarschijnlijk zult u ontdekken dat deze mensen geen levensvatbare partners zijn voor wat dan ook; en dat iedere omgang met hen, u en uw land uiteindelijk zal ruïneren. Wij, Palestijnen, hebben dit al sinds lang geleden op een harde manier ontdekt.
De Israëlisch politieke Arabische krant "Al-Ittihad" schreef een artikel getiteld “ Onbeperkte Schaamteloosheid”. De Israëlische rechtsen renden de straat op om hun geluk te tonen waarbij ze posters met haat-vervulde en anti-semitische leuzen vasthielden, snoep uitdeelden en foto's van Arafat verbrandden en hun Palestijnse buren beledigden, de Israëlisch-Arabische burgers en de Arabische wereld. De Amerikaans-joodse kolonisten van de terreurbeweging Kach - Baruch Marzel en Itamar ben Gaber - namen deel aan deze joodse viering van de dood van Arafat in Jeruzalem.
Yasser Arafat
In Parijs werd de doodskist van Arafat gedragen door een Franse erewacht en bedekt met de Palestijnse vlag, tijdens een ceremonie op de Franse militaire basis. Frankrijk gaf volledige militaire eer aan Arafat.
Dit was een klap in het gezicht van de Israëlische staat.
Hoogwaardigheidsbekleders van meer dan 60 landen namen deel aan de begrafenisoptocht voor Yasser Arafat in Egypte, maar Israël stuurde niemand.
President Yasser Yasser Arafat huilde bij de dood van de voormalige Israëlische premier Ytzhaq Rabin en hij bezocht heimelijk diens weduwe Lea Rabin om zijn deelneming in de rouw te betuigen.
Voor een volk dat voortdurend over vrede praat toont Israël een wel heel vreemd gedrag.
Miljoenen Palestijnen renden door de straten in de West Bank, Gaza en in overzeese gebieden om te rouwen over de dood van hun president Yasser Arafat. "Yasser Arafat is de Palestijnse natie, en de Palestijnse natie is Yasser Arafat", zeiden alle Palestijnen.
Alle Palestijnen houden Israël verantwoordelijk voor de misdaad van Arafats dood door vergiftiging. De huidige Palestijnse Autoriteit probeert de oorzaak van de dood van onze President in de doofpot te stoppen, omdat ze deelnamen aan deze misdaad, ze wilden Arafat vervangen. De corrupte minister van buitenlandse zaken Nabil Shaath zou wel de laatste zijn om over Arafats dood te praten. Hij is een leugenaar die napraat wat de V.S. en Israël hem willen laten zeggen. Alle Palestijnen weten dat.
Khaled Mishal overleefde een aanslag door vergiftiging, gepleegd door de Israëlische Mossad in Jordanië.
Khaled Mishal, een politieke leider van Hamas, verklaarde: "Ik houd Israël verantwoordelijk voor de moord op Arafat. Alle rapporten van doktoren in de laatste twee weken wijzen erop dat President Arafat werd vergiftigd. Franse en Arabische doktoren konden geen bewijs vinden in mijn bloed toen ik werd vergiftigd door de Israëlische Mossad in Jordanië. Israël werd gedwongen om een tegengif te laten brengen nadat twee van zijn agenten in Jordanië werden vastgehouden.”
Volgens Al-Haqaeq (link in het Arabisch), de persoonlijke dokter van Arafat gedurende ongeveer 20 jaar, spoorde Dr. Ashraf Al-Kurdi - een voormalige Jordanische minister van volksgezondheid - het Palestijnse volk aan, te vragen naar de oorzaken van de ziekte van Arafat, en de onderzoeken die in Frankrijk gedaan werden. Dr. Al-Kurdi onderzocht Arafat in de Muqata nadat hij klaagde dat hij zich ziek voelde. Hij zei tegen Arafat dat hij een behandeling wilde uitvoeren die niet in de Muqata beschikbaar waren, wat betekende dat hij Arafat verdacht van vergiftigd te zijn, en kort daarna werd hem de toegang tot Arafat geweigerd door de PA-mensen van Arafats gevolg. Suha (Arafats vrouw) bracht toen haar eigen doktoren mee uit Egypte en Tunesië. Spoedig daarna werd Arafat naar Parijs overgevlogen.
1995 - Foto met Arafat in de Sarayah in Gaza (Bron van de foto: Officiële PA foto)
De open vragen zijn:
Wanneer zal het de P.A. duidelijk worden dat president Arafat werd vergiftigd?
Voor hoeveel geld heeft men het zwijgen gekocht van de huidige PA over het vergiftigen van Arafat?
Is het zwijgen van de PA tijdelijk of permanent?
Zal de PA een daadwerkelijk onderzoek starten naar de vergiftiging van Arafat?
Zal de PA de rol van Mr.Nabil Abu-Rudeinah in deze misdaad onderzoeken?
Werd de vergiftiging van Arafat besproken tussen Israël en andere Arabische landen?
Wat is de volgende stap op het politieke toneel na de begrafenis van Arafat?
Het Palestijnse volk heeft het recht te weten wat de oorzaak is van de dood van Arafat. Dit zou geen geheim moeten zijn, Arafat is het volk en het volk is Arafat. De PA moet eerlijk zeggen wat Arafat's dood veroorzaakte, zonder op politieke gevolgen te letten.
-> Home
Bronnen van de foto's: Verschillende Palestijnse kranten, andere webbronnen.